vrijdag 30 mei 2008

DE LANGVERWACHTE UPDATE !!!

1:HART
zoals we eerder ook al hadden aangegeven heeft Ruben de operatie goed doorstaan. Wel is hier en daar wat kleine lekkage te zien bij de kleppen, maar in principe moet dat geen probleem voor hem zijn. Het is afwachten hoe zijn hartje zich zal gaan ontwikkelen naarmate hij ouder wordt en daarvoor zal hij ook onder controle blijven van een cardioloog.

2: LONGEN
Ruben's longen waren gewend aan een hoge druk. Dit kwam doordat een groot gedeelte van het bloed dat eigenlijk het lichaam in gepompt moest worden via het gat in het tussenschot als het ware een extra rondje door de longen liep. Nu hij geopereerd is en het gat in zijn hart is gemaakt, krijgen de longen dus veel minder bloed te verwerken dan normaal. De longen proberen dat verschil op te heffen door de bloedvaten in de longen samen te knijpen. Daardoor lijkt het alsof de druk in zijn longen weer hoog wordt, maar in feite is dat natuurlijk niet zo. Sterker nog, het is voor Ruben erg gevaarlijk want als de longen heel hard samen knijpen kan er helemaal geen bloed meer door stromen en komt de bloedcirculatie stil te staan. De eerste dag na de operatie leek het allemaal goed te gaan, maar op vrijdagavond daarna knepen zijn longen ineens zo hard, dat alle waarden naar beneden kelderden. Zijn hartslag daalde, en ook zijn bloeddruk en zuurstlofwaarden in het bloed daalden tot een gevaarlijk laag niveau. Op dat moment heeft Ruben heel veel sterk verslappende medicijnen gekregen die ervoor moesten zorgen dat de longen weer ontspannen en dat het bloed weer kon stromen. Gelukkig stegen zijn waarden weer en wat het weer onder controle. Wel was nu duidelijk dat zijn longen langzaam moeten wennen aan de nieuwe lage druk en dat doen ze door een aantal dingen.

3: VERSLAPPING
Ruben krijgt nu standaard verslappingsmedicijnen die ervoor zorgen dat hij zich helemaal niet meer kan bewegen. Zijn hele lichaampje, armen, benen, hoofd is slap. Maar het belangrijkste is dat deze medicijnen ervoor zorgen dat hij zijn longvaten niet aktief kan samenspannen. Zo wordt de kans dat hij weer zo'n "aanval"krijgt zoals de dag na de operatie heel klein. Nadeel is dat zijn hele lichaam dus slap is en daardoor heel makkelijk vocht vasthoud. De spieren helpen normaal, door te bewegen, het vocht uit de weefsels in de bloedvaten te pompen waarna het uit geplast kan worden. Ook heb je kans op doorliggen en smetplekken door het vele stil liggen. Op zijn hoofdje heeft hij een paar doorligplekken en onder zijn kin en in de liezen smetplekken.
Wel heel spannend is het moment dat hij weer wat beter is en dat de verslappingsmiddelen gestopt worden. Dan is er weer een kans dat zijn longen weer zo heftig reageren en dat en naast het feit dat dat levensgevaarlijk kan zijn , ben je dan ook weer terug bij af. Alle beademingsvoorwaarden en medicijnen zullen dan enorm opgesschroefd worden. Je kunt verslapping nl niet afbouwen, het is of helemaal verslapt, of helemaal niet. Het is voor een kind heel angstig als je je wilt bewegen maar je kunt het niet. Heel spannend dus als het zover is.

4: BEADEMING EN STIKSTOFBEADEMING.
Op dit moment wordt Ruben nog steeds volledig beademd. Door de verslapping en de slaapmiddelen kan hij zelf helemaal niets doen, dus ook niet ademen. Een machine perst een bepaalde hoeveelheid lucht in zijn longen, waarna de zwaartekracht er voor zorgt dat hij weer uit ademt. Normaal wordt je beademd met samengeperste lucht. De verpleging kan dan wel regelen hoeveel procent zuurstof ze daar aan toevoegen. Als hij het moeilijk heeft 100 % zuurstof en als hij beter wordt,kan dat percentage weer langzaam afgebouwd. Ruben krijgt ook speciale stikstof beademing. Naast de gewone lucht krijgt hij ook een percentage stikstof. Stikstof zorgt er namelijk ook voor dat de longen zich ontspannen. Dit krijgt hij vanaf het moment dat hij die aanval had de dag na de operatie. Een nadeel van stikstofbeademing is weer dat het langer duurt voor je er van af bent en dat het ook vervelende bijwerkingen kan hebben. Daarom willen ze daar zo snel mogelijk van af. Om het stikstof percentage toch al wat af te kunnen bouwen zonder dat dat gevaarlijk is voor zijn longen krijgt hij vanaf vandaag als medicijn ook viagra. Klinkt misschien een beetje raar, maar viagra zorgt ervoor dat bloedvaten zich verwijden en we willen dat zijn bloedvaten in de longen zich verwijden, zodat dat stikstofbeademing alvast wat afgebouwd kan worden.

5: BEWUSTZIJNSVERLAGENDE MIDDELEN(rustgevende medicijnen, wordt sedatie genoemd)
Ruben krijgt ook medicijnen om hem rustig te houden zodat hij niet bang wordt of in paniek raakt. Deze middelen zijn ook noodzakelijk omdat hij helemaal verslapt wordt. Het is voor een kind heel beangstigend als je wel bij bewustzijn bent, maar je niet kan bewegen. Stel je zelf eens voor dat je wakker bent, maar niks kan doen, alsof je in een nare droom zit. Deze middelen kunnen dus niet gestopt worden voordat de verslappingsmedicijnen gestopt zijn.

6: INFECTIE
Hoe langer je op een I.C. ligt hoe groter de kans op een infectie. Ruben heeft vorige week een infectie opgelopen waarschijnlijk via een infuuslijn. Dat komt wel vaker voor maar is voor hem heel ongunstig. Ten eerste is hij daar erg ziek van met hoge koorts. Ook heeft hij daardoor veel slijm in zijn longen maar doordat hij verslapt wordt kan hij dat niet zelf ophoesten. Ze kunnen dat wel voor een gedeelte uitzuigen, maar niets is zo effectief als een potje lekker rochelen en hoesten. Daardoor moet de beademing weer hoger staan omdat zijn longen minder goed werken en daardoor te weinig zuurstof in zijn bloed kunnen krijgen. Het 1 houdt het ander dus behoorlijk tegen. Gelukkig krijgt hij nu wel de juiste antibiotica, maar er kan altijd een infectie bijkomen.

7: PAPPA EN MAMMA
Met ons gaat het redelijk goed. Het zijn lange dagen in het ziekenhuis en als we om 8 uur 's avonds naar het Ronals mc Donald huis gaan zijn we allebei doodmoe. Wel heel blij worden we van alle berichtjes op het blog en van de vele kaartjes die Rubens kamertje inmiddels hebben bereikt. Het bord voor de kaartjes is allang vol en we plakken ze nu maar over elkaar anders hadden we al zeker 1 hele wand kunnen vullen. Wel is het zwaar om ons mannetje zo stil en slap te zien liggen. Het enige wat we voor hem kunnen doen is boekjes voorlezen, insmeren met baby olie en kusjes geven en knuffelen. Wel is ons de vrijdag na de operatie tijdens die "aanval" nog maar een heel duidelijk geworden dat we hem kunnen verliezen. Machteloos stonden we toe te kijken toen artste en verpleegkundigen alles deden om hem weer stabiel te krijgen en God zij dank is dat ook gelukt. Met name de onzekerheid en de onmacht op moeilijke momenten maakt het voor ons zwaar. Maar voor ons mannetje moeten we positief blijven en uitgaan van het goede, dat zijn we aan hem verplicht. Ook heeft Ruben laten zien dat hij een vechtertje is. We hebben ook het volste vertrouwen in de behandeling en het medisch personeel. Stuk voor stuk zijn het kanjers, zowel de artsen als de verpleegkundigen, petje af!!! Zelf hebben we zeker wel het vertrouwen en het geloof dat het goed komt met ons ventje.

8: HOE LANG NOG?
Nou dat weten we dus nog echt niet. Er zijn zoveel verschillende factoren die elkaar beinvloeden dat we echt geen idee hebben. Waarschijnlijk zijn we nog wel 2 weken op de I.C. en misschien nog wel langer als er dingen tegen zitten. Daarna ook nog wel een week op de afdeling voordat je weer naar huis mag. We wachten dus geduldig af!

We begrijpen dat het een behoorlijk lang verhaal is geworden, maar we hopen zo wel duidelijk uitgelegd te hebben hoe het is gegaan de afgelopen 2 weken en hoe het nu met hem is. Vanavond heeft Ruben nog wel "even" een nieuwe en dikkere beademingsbuis gekregen omdat er te veel lucht langs liep waar hij niks aan had. Verder heeft hij nog een beetje koorts, hopen dat dat de na-weeen zijn van de infectie en dat hij geen nieuwe infectie heeft opgelopen. Met andere woorden: we hopen dat hij nu weer een paar stapjes vooruit kan zetten. Geloof , hoop en liefde dat is alles wat we nodig hebben.

Iedereen een goed weekend en een hele dikke knuffel van ons drietjes!!!

19 opmerkingen:

Anoniem zei

hoi leive luitjes, wat goed om zo weer helemaal op de hoogte te zijn. Kost even tijd en energie en maar voor ons erg fijn om te lezen. Pff, het "papa en mama" gedeelte geeft wel wat traantjes. Jullie zijn kanjers. Niek heeft een hele mooie tekening voor Ruben gemaakt. Ook erg groot :), dus ik hoop dat het via de post lukt.
We denken veel aan jullie!
knuffel van ons. liefs, marlies

Anoniem zei

Geloof, hoop en liefde!

HW

Anoniem zei

Lieve Lieve Lieverds, wat fijn zeg om uitgebreider te kunnen lezen hoe het met jullie daar gaat. Het is voor ons inderdaad bijna niet voor te stellen. Gister nog bedacht ik me hoe lang jullie al in Groningen zijn. Onvoorstelbaar om op deze manier 24 uur per dag met Ruben bezig te zijn, steeds in de medische wereld te zitten, helemaal uit jullie dagelijkse leven te zijn gestapt. Het lijkt me heel heel erg zwaar voor jullie. Nogmaals: onvoorstelbaar en onwerkelijk voor ons. Maar we doen ons best ons in te leven. Het lijkt me zo ontzettend vreemd en verschrikkelijk spannend en eng. Fijn dat jullie daar e.e.a. over hebben gedeeld. Vanaf de zijlijn hebben wij ontzettend veel bewondering voor jullie. Jullie hebben misschien zelf niet eens door hoeveel kracht en moed en GELOOF HOOP EN LIEFDE er doorklinkt in jullie berichtjes. Dat lees je in en tussen elke regel door, in alles over en rondom Ruben heen. Ruben die jullie GEZAMENLIJKE geloof, hoop en liefde heel hard nodig heeft. En jullie ook VAN ELKAAR...! Wij vinden jullie BIKKELS voor wie we heel veel bewondering en respect hebben. Jullie zijn kanjers. Vanaf de zijlijn voelen we ons ontzettend machteloos. Als we iets voor jullie kunnen betekenen, op wat voor manier dan ook; laat het ons weten!
Zet 'm op. Heel heel veel sterkte.

Dikke zoenen van Joep en Carolien

Anoniem zei

Hoi
Bedankt voor de update en heeeel, heeeel veel sterkte, moed en vertrouwen gewenst,
Liefs van Angela

Anoniem zei

Het doet ons veel verdriet dat de weg voor jullie drie zo lang en zwaar is... het is jullie zo gegund om positieve veranderingen die jullie richting huis brengen te krijgen. Fijn dat jullie dit hele verhaal zo met ons allemaal willen delen en het doet goed te lezen dat er ook een gedeelte "papa en mama" bij staat, want die zijn ook een heel belangrijk deel van Rubens opname. Jullie stralen zoveel liefde naar jullie manneke toe uit en jullie stralen zoveel doorzettingsvermogen uit: kanjers, petje af, een bijzonder gezinnetje zijn jullie en dat alles vat nog niet samen hoe sterk jullie samen blijken te zijn. Blijf ervoor gaan, voor jullie mannetje en voor elkaar. We houden van jullie.
Dikke zoen van Ronald, Jolanda, Amy en Noa.

Unknown zei

Dag lieve mensen!
Prettig om de update te lezen. Het geeft inzicht in de situatie van Ruben en dat van jullie. En dat is goed, het is namelijk lastig om in ons leven, dat gewoon doordraait, voor te stellen waar jullie doorheen gaan. Bijzonder veel respect voor de wijze waarop jullie met de situatie omgaan, wat moet dit ongelovelijk zwaar zijn en toch zijn jullie er voor elkaar en jullie mannetje: IK BEN TROTS OP JULLIE!
Heel veel geloof, hoop en liefde toegewenst en wij geloven, hopen en bidden met jullie mee en hebben jullie lief!
Dikke knuffel,
Marieke en Emiel

Anoniem zei

1. Super dat jullie Ruben's situatie zo uitvoerig hebben beschreven. Ook super duidelijk (schrijvers talent André!) We hebben het gisteren van dichtbij meegemaakt en het is precies de werkelijkheid, je voelt de spanning in jullie verhaal door, maar ook de hoop, het geloof en de liefde, zó belangrijk;
2. Ruben moet zo vechten en jullie staan/zitten er zo machteloos bij, dat is erg zwaar. Je wilt zo graag alles, alles, voor hem doen om hem te helpen, maar je kunt alleen maar bij hem zijn en dat doet Ruben goed, ook al kan hij dat nu niet laten merken;
3. Hoop doet leven, door alle ups en downs heen, wensen wij jullie toe en bidden wij voor jullie dat de weg nu voornamelijk "up" mag gaan.
4. Héél héél héél veel sterkte, wensen wij jullie toe.
Liefs Eric en Jenet, Jasper, Bertil en Rick.

Anoniem zei

Lieve alledrie,
Wat een duidelijk verhaal, zowel wat betreft de situatie van Ruben als van jullie zelf als zorgende ouders bij jullie kindje. Wat een onwerkelijke situatie, lijkt me. Vanaf de zijlijn lees en leef ik met jullie mee. Heel veel sterkte toegewenst. Een dikke knuffel voor jullie alledrie,
Heel veel liefs,
Hanny.

Anoniem zei

Ik denk iedere dag aan jullie en probeer ook iedere dag even jullie blog te kunnen lezen. Wat maken jullie een hoop mee zeg. Ik hoop dat alles nu heel snel beter wordt en dat er geen tegenslagen meer zullen komen. Blijf duimen en hoop snel de kleine een keer te ontmoeten. Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor Ruben.

groetjes van Stephanie

Anoniem zei

Hi lieve vechters, ik word erg stil van jullie indrukwekkende verhaal.Zo heftig om je kindje zo te moeten zien vechten. Liefde, en vetrouwen op een positieve afloop doordrenkt jullie verhaal. Esmi en Andre ik neem m'n petje enorm voor jullie af, jullie stralen zo'n kracht uit met z'n tweeen dat het gewoon niet anders kan dan dat jullie over een aantal weken met z'n 3tjes naar huis gaan!Sorry, dit zijn maar wat machteloze,stuntelige woorden vanaf de zijlijn. WEet dat we veel aan jullie denken. liefs Sjors

twentyland zei

hey. fijn zo'n uitgebreide update. ik snap nu goed wat er allemaal speelt en op de één of andere manier stemt het me erg gerust te weten dat ruben twee ouders heeft die het naadje van de kous weten en 'er bovenop zitten'. voor zover ik het alemaal meekrijg vind ik dat niet alleen ruben en al die knappe dokters en vpk's het goed doen, maar ook zijn ouders! een knap staaltje teamwork. het zijn zware tijden, maar hou vol. je weet waar je allemaal voor doet.
jc

Anoniem zei

Hallo Andre en Emiralda,

wat een verhaal joh en wat mooi en duidelijk geschreven!
Wij uit Lelystad willen jullie heel veel sterkte wensen .
Veel liefs van Alex, Hella, Sanne en Lex.

Anoniem zei

Lieve mensen
Wat een uitgebreid verslag.
Ik denk dat wij nu pas echt door hebben hoe moeilijk het allemaal voor jullie is.
En wat er uit de kast wordt gehaald om Ruben te ondersteunen en hier door heen te helpen.
Als verpl. mag ik het wel zeggen:
De artsen en verpl. doen hier hun werk.
Dus mijn grootste pet gaat toch wel af voor de papa en mama van Ruben.
Sterkte verder
groetjes van Ria

Anoniem zei

Hoi,

Een verhaal om stil van te worden!
Ik kan alleen maar zeggen, blijf geloven, hopen, vertrouwen en er zijn voor elkaar. Dan gaat het vast goed komen.

Groetjes, Sonja

Anoniem zei

hoi familie,
nou een héél duidelijk verhaal, maar ook gelijk een verhaal waar ik kippevel van krijg! Als moeder probeer ik de situatie voor te stellen ..... heel erg heftig!!
in gedachten zijn wij bij jullie en ook wij wensen jullie heel veel geloof , hoop en liefde toe!!!
dikke X van ons alle vier

Anoniem zei

Kippevel weer als je dit verhaal leest
Wat een weg legt die kleine man toch af en met jullie erbij
Heb veel bewondering voor jullie alle 3 en wat fijn dat jullie ook echt even een stukje over jezelf hebt geschreven
Het is goed om te merken dat er emoties zijn en dat mag ook
Dat jullie elkaar steunen en ook jezelf bij elkaar mag zijn
Hoop Geloof en Liefde voor jullie gewenst Liefs Wietske

Anoniem zei

Heel veel sterkte gewenst alledrie!!

janneke

Anoniem zei

Ongelooflijk wat toch weer een "verhaal", dit maakt toch nog maar weer eens goed duidelijk wat jullie allemaal doormaken!
Moed en doorzettingsvermogen daar zouden jullie een prijs voor moeten krijgen!!!!
Veel sterkte gewenst nogmaals.
Ruben doe je best!!!

Groet, Natascha M.

Anoniem zei

André, Esmiralda en Ruben,

We hopen en bidden voor jullie dat jullie kracht en rust mogen krijgen!

Fam. van der Boom uit Assen
(fam. van Annemiek)