Wat een dag!!!!

Wat een dag, eerst de accu van de auto kapot, toen een auto van mijn schoonouders geleend, vervolgens naar Groningen en daarna weer naar mijn schoonouders om de auto weg te brengen en om onze eigen auto weer op te halen want die was inmiddels gemaakt! Op het moment dat we naar huis wilden komen we er achter dat de autodeuren niet open gaan, de sleutels blijken nog in de auto te zitten. Raraarraar, hoe kunnen alle deuren dan niet open gaan, als wij hem zelf niet op slot hebben gedaan. Vervolgens is mijn vader naar ons huis geweest om de reservesleutel te halen en een tijd later konden wij naar huis.

Maar goed, hoe was het in Groningen, de arts heeft aangegeven dat hij Ruben zijn situatie niet slecht vindt maar ook niet goed. Ruben was maar iets aangekomen, heeft last van taai slijm, is onrustig, het marmeren in zijn gezichtje, het spugen tijdens en/of na de voeding. Positief is dat Ruben geen vocht vast houdt, is niet uitgedroogd en de lever is niet vergroot. De arts heeft Ruben lichamelijk onderzocht en bloed afgenomen. Na overleg met een collega zijn de volgende afspraken gemaakt, het medicijn clonidine (rustgevend)gaan we afbouwen, de sondevoeding langzaam ophogen, Ruben krijgt een medicijn tegen het spugen en Ruben gaat naar een logopediste omdat het slikken moeizaam gaat. Volgende week gaan wij naar Zwolle om te kijken of Ruben aangekomen is en voor lichamelijk onderzoek en hopelijk kunnen we gauw naar de logopedist. Over 2 a 3 weken moeten we weer naar Groningen en dan krijgt Ruben een echo van zijn hartje. Doordat Ruben niet goed groeit kan het bandje om zijn longslagader zijn werk ook niet doen. Of het bandje effect gaat hebben weten we nog niet, daarbij weten we ook nog niet wanneer de operatie aan Ruben zijn hartje zal plaatsen. Of dat ze eerst dat bandje nog strakker gaan zetten, allemaal vraagtekens. Dat Ruben de laatste tijd onrustig is (ook 's nachts wat wij niet gewend waren) kan te maken hebben met de medicatie(morfine, clonidine en lorazepam) die hij gehad heeft, afkickverschijnselen maar het kan ook zijn dat Ruben moet wennen aan de rust in huis. Op de afdeling en op de IC was het altijd druk en waren er veel geluiden. De arts gaf aan dat dit tijd nodig heeft. Het bezoek aan Groningen heeft ons goed gedaan in die zin dat er naar ons geluisterd werd en dat er afspraken gemaakt zijn. Met het gevoel van gisteren zaten we zo verkeerd nog niet.

Ik ga gauw mijn bed opzoeken, weltrusten en slaap lekker!

Groet Esmiralda